kot łatek

Pynsiung

Dzisiaj smutny wpis. Kilka zdjęć Pynsiunga, którego nie ma już z nami.
Zapraszam na zaprzyjaźnionego bloga latarnica.pl, gdzie opisana jest jego historia.

Hopuncjusz śpi

Znalazłam dzisiaj takie zdjęcie z 2014 roku. Aniołek, nie Hopuś.

Kot wychodzący

Moje koty urodziły się dzikie. Przyszły pod nasze drzwi, kiedy były bardzo chore. Teraz mieszkają w domu, ale zawsze kiedy chcą, wychodzą na dwór. Każdy z nich miał w życiu taki czas, że ze względów zdrowotnych musiał pozostawać w zamknięciu. I było to dla nich prawdziwą udręką. Nie plastikowy kołnierz, nie kubraczek, tylko zamknięte drzwi.  Siedziały wtedy biedaki na parapecie i płakały.

Na zdjęciu widzicie Hopusia, który wrócił po nocy spędzonej gdzieś... Jak widać, musiało się dużo dziać. Jest brudny, mokry i zmęczony. Teraz się wyśpi, umyje, zje podwójną porcję i  znowu pobiegnie do kolegów.

Dobrze jest mieć zimą swój własny, ciepły kaloryfer.

Ciepła poducha.

Wstałam tylko na chwilę, pół minutki. Wracam, a na moim miejscu kot śpi bardzo mocno. Wygląda tak, jakby spał tu od zawsze, przecież to jego krzesło. A właściwie jej, bo to jest Gabrysia.